Soms heb ik van die momentjes dat ik onder de loep neem wat ik doe en mij afvraag waarom ik iets doe. Soms is het antwoord heel duidelijk, soms kom ik niet verder dan: “Ik vind het eigenlijk best wel leuk”. Bloggen is zo een laatste.
Eerlijk? Ik weet soms niet waarom ik blog. Ik bedenk graag topics, ik schrijf graag mijn gedachten uit. En dan is daar een stemmetje: ‘waarom schrijf je dit niet allemaal gewoon in je Maan-dagboek?’, ‘Niemand wilt lezen wat jij schrijft’, ‘Wat levert jou dit uiteindelijk op?’,… Ik kan alvast zeggen dat ik niet bezig ben met cijfertjes en zelden kijk of mijn blogs eigenlijk wel gelezen worden – ik weet wel dat mijn topjaar 2016 was, toen ik frequent kon posten (dit gezegd zijnde: ik heb 552 views in 2019 en daarmee kom ik heel dicht in de buurt van het totale jaaraantal van vorig jaar – mijn sabbatjaar).
Waarom ik schrijf is dus moeilijk te definiëren. Als ik het niet voor de cijfers doe en niet overtuigd ben van mijn eigen schrijfstijl en kunnen. Waarom dan?
Ik blog vooral over de weg die ik afleg, en dan nog specifieker op spiritueel gebied. Schrijven is voor mij wel belangrijk. Vooral schrijven in mijn maan-dagboek. Dit is niet alleen iets waar ik bewust ruimte voor vrijmaak in mijn agenda, maar ook iets dat ik héél graag doe. Toch heeft ook bloggen een speciaal plekje in mijn hart. Ik vind het namelijk heel leuk om andere mensen te zien evolueren, qua spiritualiteit, maar ook qua schrijfstijl. Welke richting heeft deze blog? Naast de gewone rubriekjes die ik af en toe doe over de peuter in mijn leven, blijf ik gewoon mijn spirituele pad delen.
Mijn hoop is dat er ergens ooit iemand één van de blogs leest en denkt: “Dit kon ik zijn” of “Dit herken ik”, of misschien zelfs “Hier kan ik wat mee”. Mijn motivatie is dus mijn eigen verhaal en pad te delen, zodat een ander er misschien iets kan uit leren.
Wat is jouw reden om te bloggen?
Delen:
A Year and A Day 